Niets is mooier dan met je fietsmaten trainen voor een sportief doel. We dagen je daarom uit deel te nemen aan de ploegentijdrit die voor de 17e maal in wielerdorp Gilze wordt georganiseerd.
Aarzel niet en schrijf je in voor dit unieke evenement.
De Ploegentijdrit Gilze is de grootste ploegentijdrit van Nederland waarin recreanten en toerrijders een unieke prestatie leveren in misschien wel de moeilijkste discipline van de wielersport. Heren, dames, goed getraind en ambitieus of juist strijdend met de ‘olympische gedachte…’, iedereen is welkom! Dat geldt ook voor wedstrijdteams en clubs/verenigingen die in het bezit zijn van een licentie van de KNWU of andere wielerbond, ook zij kunnen in een aparte categorie deelnemen.
Zien we jouw ploegje op het grote startpodium voor de prestatie van het jaar?
Inschrijven Ploegentijdrit Gilze
Inschrijven is helaas niet meer mogelijk. Voor nadere informatie: info@wielerweekendgilze.nl
Informatie Ploegentijdrit Gilze
Het fenomeen ‘Ploegentijdrit’
“Ik mag graag naar uitzendingen van ploegentijdritten kijken. Vooral tegen het einde van de chrono-rit wordt het interessant. Op een raspaard na gaat het voor iedereen te hard. Dat is het mooie, het gaat te hard maar langzamer mag het niet. Een ploeg is zo sterk als de zwakste schakel wordt weleens gezegd. Het is niet waar. Een ploeg is zo zwak als de sterkste schakel. De specialist op de tijdrit, de oer-hard-fietser hoort als een pastoraal werker over de kudde te waken. Is zijn ego te groot dan rijdt hij iedereen naar de verdoemenis. Te veel inhouden kan ook weer niet. Hij doet wat langere beurten op kop tegen een ietwat gereduceerd tempo; hij jaagt iedereen over de kling, maar blijft er alert dat hij geen acute bouwval creëert.”
In de jaren zeventig en tachtig van de vorige eeuw werd de ploegentijdrit welhaast tot kunstvorm verheven door de illustere TI-Raleigh ploeg onder leiding van de in 2011 overleden Peter Post. De renners van Post wilden altijd en overal winnen, maar in het bijzonder de ploegentijdrit mocht niet verloren worden. De TI-Raleigh ploeg introduceerde dan ook als eerste een nieuw systeem om te wisselen. Alle ploegen reden in die tijd in een dubbele waaier. Het was de renner Gerben Karstens die het “systeem-Post” in 1978 invoerde: de negen renners reden in een enkele waaier waarbij de sterksten langer op kop reden dan de zwaksten. Het nieuwe systeem was onnavolgbaar en zeer succesvol. De winst in beide ploegentijdritten in de Tour de France van 1980 heeft mede de basis gelegd voor de eindoverwinning van Joop Zoetemelk.
De druk binnen de ploeg was enorm. De mindere tijdrijders waren niet alleen bang hun portie werk niet naar behoren te kunnen volbrengen. Ze vreesden daadwerkelijk hun ploegmakkers niet bij te kunnen houden. Sterker nog, de klimmer Bert Pronk werd in diezelfde tour van 1980 door zijn eigen team buiten de tijdslimiet gereden.
Hoewel wielrennen een individuele sport is, maakt juist de wisselwerking tussen de snelheid van een enkeling en de samenwerking met meerderen, de ploegentijdrit tot een der mooiste onderdelen van de wielersport.